Presentatie van romige bubbels dankzij een deinende zee

De cavaleristen van Napoleon vierden op deze manier ooit hun overwinningen. Met een stoere zwaai van hun sabel maakten ze hun champagneflessen een kopje kleiner. Vorige week presenteerden Stan Beurskens en André Vink aan boord van de MS De Onrust zo hun romige bubbels uit de zee. Misschien was het ook wel een demonstratie van opluchting. Een weekje eerder visten ze hun Brut de Mer op uit de Oosterschelde. Een jaar lang dobberden hun flessen ter waarde van 75.000 euro op 15 meter diepte in het Zeeuwse water. Gelukkig kwamen ze weer ongeschonden tevoorschijn.

Voor de officiële presentatie tijdens de boottocht op de Oosterschelde proefden de twee wijnmakers al van de bijzondere bubbels. Blijkbaar waren ze dik tevreden over het resultaat. Na de 876 flessen van vorig jaar lieten ze meteen een nieuwe lading van meer dan 2000 flessen in het water zakken. Het gaat om 6 kratten van 386 flessen per krat. De eerste lichting rijpte 12 maanden in het donkere water, maar deze bubbels vissen de twee pas na 18 maanden weer op. De rijping in zee is een Nederlandse primeur, die niet vergelijkbaar is met welk ander rijpingsproces dan ook.

Zeeland

“We zijn trots dat het ons gelukt is dit voor het eerst in Nederland op een succesvolle manier uit te voeren”, benadrukt Stan. “Met dank aan de provincie Zeeland.” De provincie steunde het project met een subsidie van 50.000 euro. Het rijpen van bubbels in de Oosterschelde zet de schijnwerpers ook op de provincie, waar het water zowel een vriend als een vijand is. André benadrukt dat de naam Brut de Mer onder andere verwijst naar de kracht van het water. “De combinatie van wijnbeleving en Zeelandbeleving maakt het voor mij echt bijzonder.”

Souvenirs van de zee

De bubbels van domein St. Martinus zijn gemaakt van 100% johanniter en die van En Passant van 100% souvignier gris. Op de buitenkant van de fles liet de zee allerlei souvenirs achter, zoals pokken en pijpen. Er was geen risico dat zout water de wijn zou aantasten, volgens Stan. De flessen waren hermetisch afgesloten. Maar de deinende zee had wel invloed op de smaak van de bubbels.  “Als wijn in het vat rijpt, is het normaal om daarin te roeren. Dat levert een wat meer crème-achtige smaak op. Dat gebeurt in het begin van het proces één keer per week.”

Niet stil

Daarna liggen de flessen lang stil, zodat het gist kan neerdalen”, aldus Stan. “Hier op de zeebodem hebben ze geen moment stilgelegen.” De voortdurende beweging van de gistcellen zorgt voor een vol romige smaak. “Alsof er een engeltje over je tong piest”, volgens André. “Verbluffend.” Na de officiële presentatie op het water in de buurt van Neeltje Jans zijn de romige bubbels van St. Martinus ook te koop voor particulieren. ‘Martine’s Zeewieg’ is vernoemd naar een vriendin van Stan, die vecht tegen kanker en rust vindt in het deinen van de zee.