Dat onder-de-stok-management is wel een dingetje

De eerste wijnranken gingen hier in 2021 de Zeeuwse bodem in. Sindsdien groeien ze gestaag. Nu zitten we in het 4^e groeiseizoen en komt het 2^e oogstmoment steeds dichterbij. Niet alleen de wijnranken groeiden. Het onkruid groeide ook. De vruchtbare delta van Holland en Zeeland zorgt voor een explosie van al het groen. In het groeiseizoen wisselen charmante regenbuitjes en redelijk warm weer elkaar af. Dat is perfect onkruidweer. Het is voor een wijnboer wel een dingetje om de onkruidgroei onder de stok in deze weersomstandigheden in toom te houden.

Bruno Suter

Ik word ook in dit seizoen weer fijntjes met m’n neus op de feiten gedrukt. Tot een paar weken geleden waren we druk met het dieven van de wijnranken. Dan halen we (nieuwe) scheuten weg. Het scheelde niet veel of we begonnen ook de distels te dieven. Inmiddels stonden de stekelige types op dezelfde hoogte als onze wijnranken. We kunnen twisten over wat onkruid is en wat niet, maar voor mij als wijnboer gaat de groei van de wijnrank vóór alles. Dat wat we doorgaans onkruid noemen hoeft daarbij niet perse in de weg te zitten.

In veel andere teelten is het wel zo dat onkruid meestal niet welkom is. Het kan de oogst reduceren, omdat het water en allerlei stoffen die van belang zijn voor de gezondheid van de wijnranken aan de bodem onttrekt. Een beetje competitie tussen de wijnranken en planten eromheen kan geen kwaad. Onkruiden en groenbemesters kunnen de groei van de ranken en de kwaliteit van de druiven zelfs ten goede komen. Een wijnrank die te weelderig groeit, bezorgt mij als wijnboer veel extra werk. En het duurt wat langer voordat hij z’n energie in de druiven stopt.

Te veel competitie daarentegen zorgt voor een slechtere groei van de wijnrank. Hij krijgt ook te weinig voeding om de druiven succesvol te laten afrijpen. Ik heb diverse spreekwoordelijke hamertjes om de balans van de wijnrank te beïnvloeden. Hier en nu beperk ik mij tot het management van de groei onder de wijnrank, zeg maar het onder-de-stok-management. Ik kan grofweg kiezen uit de optie om de paden tussen de wijnranken of de stroken onder de wijnrank niet te laten begroeien. Of voor een combinatie van beide opties.

Je begrijpt dat het management van de paden relatief eenvoudig is. Met een maaier kan ik het gras kort houden. Voor het behoud van een braakliggend pad kan ik herbiciden gebruiken of er met een eg of frees doorheen gaan. De strook onder de wijnrank is een stuk moeilijker te managen, zeker als je geen bestrijdingsmiddelen tegen onkruid gebruikt. En dat doen we niet op Wijndomein De Boe. Niet omdat we daar pertinent op tegen zijn. Ik ben me er verdraaid goed van bewust dat de landbouw simpelweg (nog) niet zonder kan.

Toch is er een andere manier. Na zo’n drie-en-een-half jaar zoeken naar en experimenteren met verschillende machines, zijn we er nu dan toch eindelijk uit. Sinds kort hebben we hier een maaier die tegelijkertijd het onkruid in de paden én onder de wijnranken kort kan houden. Als beginnend wijnboer in Nederland moet je een heleboel dingen ontdekken en uitvinden. Met deze fantastische machine ben ik in ieder geval weer een stap verder met ons onder-de-stok-management.

Auteur

Bruno Suter

Bruno (33) is wijnboer bij Wijndomein De Boe op het schiereiland Walcheren in Zeeland. De eerste wijnranken op het domein zijn geplant in 2021, de eerste druiven geoogst in 2023.

Bruno is landbouwingenieur. Hij studeerde aan de landbouwuniversiteiten van Wageningen en Bordeaux. Aan de Franse universiteit deed hij wetenschappelijk onderzoek naar de invloed van het klimaat op het waterpotentieel in de wijnstok. Later deed hij praktijkervaring op bij wijndomeinen in Duitsland, Engeland en Frankrijk. Nu runt hij in Zeeland een wijndomein van meer dan 6 hectare.

Bruno schrijft columns over de belevenissen en ontdekkingen van de nieuwe generatie wijnboeren.